8 czy 9 maja? II wojna światowa kończyła się co najmniej cztery razy

Nie jest prosta, bowiem rzeczywiście III Rzesza skapitulowała dwukrotnie! Nie licząc poddawania się niemieckich wojsk we Włoszech i na froncie zachodnim.

Pierwszy akt kapitulacji podpisano 7 maja 1945 w Reims, gdzie mieściła się kwatera generała Dwighta Eisenhowera, dowódcy wojsk alianckich na froncie zachodnim. Warto podkreślić, że nie wywieszono wówczas flagi francuskiej, a zaproszony w ostatniej chwili francuski generał korpusu armii François Sevez - przedstawiciel gospodarzy, był podczas tej ceremonii świadkiem, nie stroną.

To „pośpieszne” zakończenie wojny wywołało wściekłość Stalina. Generała Susłoparowa, który złożył podpis jako przedstawiciel sowiecki, chciał nawet surowo za to ukarać.

Stalin uznał bowiem, że Związek Radziecki, jako główne mocarstwo koalicji antyhitlerowskiej, nie może uznać tej formy przypieczętowania zwycięstwa nad Niemcami. Zażądał ponowienia aktu kapitulacji, tym razem w obecności przedstawicieli naczelnych dowództw czterech głównych państw sojuszniczych.

Podpisy złożono o 22.43 w kwaterze marszałka Żukowa, w gmachu szkoły saperów w dzielnicy Karlshorst w Berlinie. W Moskwie była już 0.43 9 maja. Stąd w radzieckiej historiografii za Dzień Zwycięstwa przyjęto tę drugą datę.

Czy właśnie wówczas umilkły działa? Niemieckie garnizony okupacyjne składały broń przez kilka tygodni. Dopiero w lipcu i sierpniu dwa zbiegłe U-Booty opuściły bandery aż w dalekiej Argentynie.

I nie koniec na tym. Przecież wciąż jeszcze walczyła Japonia. Poddała się dopiero 15 sierpnia 1945, gdy cesarz Hirohito ogłosił, że pragnie zakończyć wojnę. Sam akt kapitulacji podpisano 2 września, na pokładzie amerykańskiego okrętu, a wojska japońskie w Azji i na Pacyfiku były rozbrajane stopniowo, niektóre aż w 1946 r. Tak, czy inaczej data jest w pewnym sensie umowna.