"Ogórkiem" w 18 miesięcy dookoła świata [zdjęcia]

Z Zielonej Góry w podróż dookoła świata wyruszacie już 29 maja. Ile ona wam zajmie?
Planujemy, by 100 tysięcy kilometrów pokonać w 1,5 roku. Nie wszystko da się przewidzieć, więc czy to będzie 18 miesięcy, czy więcej, czas pokaże.
Ze względu na zmianę sytuacji w świecie musieliście też dokonać korekty trasy?
Ruszamy z Zielonej Góry przez kraje Unii Europejskiej do Turcji. I dalej nie pojedziemy, tak jak planowaliśmy wcześniej, przez Iran i Pakistan, tylko wjedziemy do Rosji i następnie przez Mongolię dotrzemy do Władywostoku. Rozwój państwa islamskiego pokrzyżował nam plany. Rozpoczęły się też walki na granicy Birmy z Indiami. Nie możemy więc ryzykować i przejeżdżać przez te miejsca.
We Władywostoku pożegnacie się z busem?
On popłynie do USA, a my ruszymy wszystkimi rodzajami transportu - stopem, autobusami, pociągami, czymkolwiek się da – na południe Azji. Dopiero później udamy się do USA, tam wymienimy dwóch członków ekipy i ruszymy w podróż dookoła Ameryki Północnej z finałem na Alasce. Ostatnim etapem będzie Ameryka Południowa.
Który etap będzie najtrudniejszy?
Ten ostatni, nie tylko ze względu na to, że będziemy myśleć już o powrocie do domu, a to zawsze powoduje zmniejszenie koncentracji. Także ze względu na to, że właśnie stamtąd otrzymujemy sprzeczne informacje, np. z Kolumbii. Słyszymy, że jest bezpiecznie, a za chwilę, że z 14 tzw. województw bezpieczne są dwa.
Nie boicie się, co na tę podróż wasze rodziny?
Najpierw najbliżsi pukali się w głowę. Z czasem widząc nasze dwuletnie przygotowania, dojrzeli do myśli, że podróż dookoła świata to nie jest marzenie, ale coś realnego. Obawy zawsze są i będą. Nie wszystko jest zależne od nas. My ze swej strony zrobiliśmy wszystko, by się dobrze przygotować.
Bus też jest gotowy do drogi?
Ogórek został naprawiony, mechanicznie wzmocniony – wymieniliśmy silnik, zregenerowana została skrzynia biegów, układ kierowniczy, hamulce. Wszystko jest w jak najlepszym porządku. Na dniach wymienimy jeszcze wnętrze, by komfortowo się nim podróżowało poprzez 18 miesięcy. Nie ma tylko klimatyzacji, ale za to będziemy montować szybę boczną, to jakby klima…
Ile osób liczy ekipa?
W sumie 13, w tym ośmiu podróżników i pięciu koordynatorów, którzy zostaną w Polsce i będą śledzić naszą podróż. Lokalizator GPS co trzy minuty będzie wysyłał informacje, gdzie jesteśmy. Na bieżąco będziemy pisać bloga, kontaktować się przez internet, telefon.
Patronem honorowym wyprawy został pierwszy Polak, który zwyciężył rajd Dakar – Rafał Sonik?
Dla nas to wielkie wyróżnienie. Bardzo dobrze się o nas wypowiadał i przesłał nam motto: „Wyzwania są dla tych, którzy ruszają w drogę, marzenia dla tych, którzy zostają w domu. Choć od marzeń wszystko się zaczyna”. To jest maksyma, którą pan Rafał się posługuje. My się w nią wpasowujemy. On pierwszy zwyciężył Dakar, my pierwsi chcemy objechać starym busem świat.
Jak się spakujecie?
W 20-litrowe skrzynie. Część rzeczy np. leki na malarię, zostaną wysłane do kolegi w Seulu, wtedy zaczniemy je brać. Mamy wszystko, co potrzeba. Zimowe ubrania, rusztowanie, gdyby bus się zakopał, narzędzia, apteczkę, itd. I… optymizm.

Studenci i absolwenci Uniwersytetu Zielonogórskiego rozpoczynają swoją podróż już w piątek, 29 maja. Wyjadą o godzinie 11.00 z parkingu koło Zielonogórskiej Palmiarni.